Gaz do dechy (bezdech)

Wyjechałam . Wróciłam - Jestem !

5 dni minęło jak pstryknięcie palcami.. Czas tak szybko mija - wiem , że to normalnie ! ale i tak.. wciąż się zadziwiam..

- jazda busem  potrafi być na prawdę bardzo interesująca..

- poniedziałek rano - kolejka , mróz.. wszyscy stąpają z nogi na nogę - kto pierwszy ten lepszy ! (czyt. ten siądzie i będzie mógł spokojnie oddać się podróży)

- niestety nie miałam tego zaszczytu - trzymając się kurczowo "drążka" u góry.. oddawałam swoje ciało różnym falom , podskokom z powodu dziur na drodze.. (ach te polskie drogi , coś wspaniałego :) )

- kierowca włącza klimę . Grzeje się..przy okazji również pasażerowie.. a ja mało co nie padam na twarz , nie ma jak zdjąć kurtki  , gdzie ją położyć?

- jedną ręką trzymam pasek od torby.. torba leży na podłodze..

- drugą ręką "drążek"

- zostawiam pasek.. wciągnęłam chustę.. uf.. puszczam "drążek"..

- aaa..lecę.. nie ma co.. koniec prób , bo skończę na czyjejś głowie.. 

- przy okazji "stania" nie mam co liczyć na oglądanie krajobrazów zza okna ..jedyne co to widzę siedzących ludzi i jeszcze jednego chłopaka  co też nie miał szczęścia przysiąść.. z czasem  "stojących" jest więcej..

- okazyjnie oglądam z panią (ale o tym nie wiedziała) gazetę "Przyjaciółkę" , przepisy na babki i mazurki.. hm.. nie jadłam śniadania..staję się głodna..

- tuż nade mną jakaś dziewczyna czyta książkę.. czytam..czytam.. ciekawe.. już zdążyła mnie  "wciągnąć " , ale nie znam ani tytułu ani autora - Ratunku ! Wiem tylko , że miała żółtą okładkę i rozdział 12 zaczynał się " Marcin obudził się pierwszy.." , wcześniej była mowa o Kairze ,o wycieczce.. i o tym , że sprzedała kosz na śmieci.. Jakby ktoś skojarzył tą książkę to proszę dać znać !

- już nie wytrzymuję.. siądę.. oglądam się.. myśl - 'no nieee wiem.. czy można ?'

- wytrzymuję jeszcze.. od trzymania coś mi się dzieje z ręką , chyba krew mi spływa tam gdzie nie trzeba (przypomniała mi się uschnięta ręka i się śmieję do siebie)

- więcej ludzi.. duszno.. gorąco..

- nie.. już nie mogę - siadam na schodek ! a co tam.. że nie wolno.. ale  nigdzie nie ma zakazu.. więc można..

- w sumie - chrzanię to ! lepiej siąść niż zemdleć..

- Uff.. jak dobrze.. brudny schodek? a co mnie to obchodzi.. !

- siedzę.. żyję.. - mam czym oddychać ! ( identyczna sytuacja jak w czasie pożaru - trzeba  położyć się  na podłodze , bo tam jest "czyste" powietrze.. w busie - więcej tlenu , góra - ciepłe powietrze)

-.. żyję..

- już Lublin

- jak dobrzeee...

- wysiadam z busa

- idę na kolejnego busa  . Nie podoba mi się to "nowe" rozwiązanie na PKS-ie..

- znalazłam busa

- wchodzę..

- siadam.. SIADAM ! mogę nawet wybrać miejsce (tylko dwie osoby w środku)

- ktoś jeszcze przychodzi

- ale spokojnie !

- mam czym oddychać.. zacieszam się

- zatrzymuje się na przystanku , wchodzą ludzie

- kolejny przystanek.. wchodzą

- nie.. to nie może być 'deżawi'

- NIE , spokojnie.. nie ma tłoku

- już coraz bliżej celu..

- przystanek , wsiadają matka z córką.. wraz z nimi dziwny..na prawdę bardzo dziwny... zapach..

- myśl - " co to do cholery jest !" , co to ma znaczyć..

- z tyłu są wolne miejsca , ale matka marudzi , że musi stać..

- siadła

- jej córka patrzy się na mnie (moja torba na siedzeniu obok)

- nie chcę być "niewychowana" - zabieram torbę..

- siada.. ! obok mnie..

- w między czasie pan siedzący obok (na pojedynczym siedzeniu)  patrzy się na mnie z żalem.. (przy tym robi minę jakby mu coś siedziało w nosie)  a ja na niego.. 

- spokojnie.. przeżyjesz to (myślę sobie)

- kątem oka widzę brud za paznokciami..

- ....

- opis zapachu (smrodu) - nie do opisania , po prostu ciężki do opisania..

- tylko taki..że.. jest mi nie dobrze

- myśl - " dobrze , że przed każdą jazdą niczego nie jem.."

- opieram  łokieć o "parapet" okna/szyby , wciskam nos między palce mając nadzieję , że to mi jakoś przefiltruje ten zapach.. ( to mi  nic nie daje..)

- patrzę na widoki.. słońce ładnie świeci mi w twarz..

- wciskam mocniej..tym razem mam nadzieję , że nie muszę oddychać.. wstrzymuję powietrze..

- nie NO ! zaraz zwymiotuję.. faza kulminacyjna..

- o nie.. nie.. wdech..wydech.. udawaj , że jesteś na łące..a wokół ciebie kwiaty..kwiatuszki..

- nie.. ! nie dam rady..

- bądź silna ! nie daj się !

- wysiadają , na prawdę - wysiadają !

- hurraaaaa !

- o nie.. to nie koniec "zapachów" , przecież ten zapach pozostał..

- weszły z nim , ale nie mogły z nim wyjść..

- pozostał..

- kierowca otwiera okno..

- coś się śmieje.. ale z czego ? z kogo?

- z tej sytuacji.. nie jest mi do śmiechu..

- i nie rozumiem.. jak tak można.. nie mieć świadomości , że się brzydko pachnie !

- rozumiem , że można być biednym i nie mieć nawet wody.. ale wtedy są inne rozwiązania , dla chcącego nic trudnego..tylko trzeba chcieć..